Лъэпкъым и Сэтэнэе-Гуащ
Къэрэщэе-Щэрджэсым, Къэбэртэе-Бэлъкъарым, Адыгэ Республикэм шIэныгъэмкIэ язаслуженнэ IофышIэшхоу, Щамил ыкIи Къандурым ацIэкIэ агъэнэфэгъэ дунэе премиехэм ялауреатэу, Щэрджэскъалэ ицIыф гъэшIуагъэу, литературоведэу, критикэу, Кавказым щызэлъашIэрэ адыгэ бзылъфыгъэ хьалэмэтэу Бэчыжъ Лейлэ Абубэчыр ыпхъум ыныбжь илъэс 90-рэ зэрэхъугъэр гъатхэм хигъэунэфыкIыгъ. Ар тиушъхьагъоу Щэрджэскъалэ тыкIуагъ ыкIи Сэтэнай-ГуащэкIэ заджэхэрэ Лейлэ зыIудгъэкIагъ.
СыдигъокIи зэрихабзэу, бэрэчэтэу, гуихыгъэу, нэшIо-гушIоу ар къытпэгъокIыгъ. ИгущыIэ зэкIэм къытфигъэзагъ:
— Лъэпкъыр зыфэдэн фаер ижэрыIо творчествэ къыщыхэгъэщыгъ. Сэ — сылитератор, нэмыкIэу дунаир къэсэлъэгъу, зэхэсэшIэ ыкIи фольклорым, эпосым зафэсэгъазэ. Нарт эпосым фэдэ тхыдэхэр, фэдэ нарт къэбархэр зы лъэпкъ иIэп, кавказ лъэпкъхэм анэмыкI. Ащ тырыпэгэнэу тшIэрэп, ау мэхьанэшхо иI, лъэпкъым ыкIуачIэ, ыкуцI ары къызыхэкIыхэрэр.
— Нарт эпосым хэтхэм ащыщэу хэта нахь къыппэблагъэр?
— Сэтэнай-Гуащэр арыба!!! (Лейлэ мэщхы). Бзылъфыгъэм лъэпкъым чIыпIэу щыриIагъэр ащ къеушыхьаты. Бзылъфыгъэ акъылым уасэ фашIыщтыгъ. Саусэрыкъо ащ едэIущтыгъ, ащ ыIорэм текIыщтыгъэп, иунашъохэр ыгъэцакIэщтыгъ. Ащ къикIырэр — адыгэхэм сыдигъокIи бзылъфыгъэ акъылыр алъытагъ!
Бэчыжъ Лейлэ ищыIэныгъэ лъэпкъ литературэм, лъэпкъ шIэныгъэм афигъэшъошагъ. IофшIэгъэ шъэ пчъагъэ къыдигъэкIыгъ. ИгущыIэ сыдигъокIи кIуачIэ иIагъ. Джынэси ижабзэ щэрыо, узыIэпещэ, ыгу къыпфызэIуихызэ къыбдэгущыIэ, игукъэкIыжьхэмкIэ, игупшысэхэмкIэ хьалэлэу къыбдэгуащэ, ныбжьым емылъытыгъэу цыхьэ къыпфешIы, зэдэгущыIэгъум фэкIэщыгъу, зыми фэмыдэу гущыIэкIэ гъэшIэгъон IэкIэлъ. Ащ фэдэу щымытыгъэми, «уай-уай, Лейлэ!» аIониеп. Лъэпкъ шIулъэгъур, лъэпкъ гуузыр къыхэщы. Ныбжьым тIэкIу нахь гумахэ ышIыгъэм фэд, ау сыд фэдэ упчIи мэхьэнэ куу зиIэ джэуап къыретыжьы, упчIэжьэгъу пшIыщтмэ фэдэ щыIэп!
— Ныдэлъфыбзэр — лъэпкъым иакъылзехь. Адыгэ хабзэмрэ бзыпхъэмрэ бзэр хэмытэу зепхьашъущтхэп. ЖэрыIо лъэпкъ творчествэм тиупчIэхэм яджэуапыбэхэр къыхэдгъотэщтых, ары лъэпкъым ипкъэур, ары тикIэныр, нэмыкI лъэпкъхэм такъыхэзгъэщырэр ыкIи тязыгъашIэрэр. «Пасэ зэманым псалъэр жьаIэт (Лейлэ ежь идиалекткIэ къеIо). Сэ сыдигъокIи гуихыгъэу сэгущыIэ. Сянэ «Бащэ умыIо, уагъэтIысыщт!» ыIощтыгъ. «СагъэтIысми тIэкIу зызгъэпсэфын!» — джэуап естыжьыщтыгъ. (Лейлэ мэщхы).
Бэчыжъ Лейлэ ищыIэныгъэ къин макIэп щилъэгъугъэр: советскэ хэгъэгум игъэпсын, Хэгъэгу зэошхом иилъэс фыртынэхэр, къыпэблэгъэ цIыфхэр игъонэмысэу щыIэныгъэм зэрэхэкIыжьыгъэхэр шъобж хьылъэу ыгу къытенагъэх. Ышыпхъу закъорэ янэ-ятэхэмрэ зычIенэхэм ауж ишъхьэгъусэрэ ыкъо закъорэ дунаир ахъожьыгъ. Ахэр зэкIэ ушэтыпIэ хьылъэ фэхъугъэх. Хэзыщыжьыгъэр лъэпкъым шIулъэгъоу фыри— Iэр, шIэныгъэу зыпылъыр арых.
— Сишъхьэгъусэ (Антони Нарожник) Польшэм щыщыгъ, Ленинград сыщеджэ зэхъум нэIуасэ тыщызэфэхъугъагъ. Сищэн зэхъум, хабзэм тетэу чылэм къыслъыкIогъагъ. Жьэу дунаим ехыжьыгъ. Къэрэщэе— Щэрджэсым щызгъэтIылъыжьыгъ. (Антони Нарожник инженерыгъ, Щэрджэскъалэ ихимзавод илъэсыбэрэ щылэжьагъ. – Тэу З.) Сизакъоу сыкъэнагъ, ау цIыфхэм яшIулъэгъу зэхэсэшIэ. Мылъкуи, IэнатIи, ныбжьи сапылъыгъэп. Адыги, къэбэртаий, щэрджэси зы лъэпкъэу сэлъытэ. Тызылъэпкъ! Хъэдэн цуакъэхэм сарытэу, сянэ ыщэгъэ гъэщым кIихыгъэмкIэ къысфищэфыгъэ кIакор, ари сфэинэу, IулIэжьыгъэу — джары сщыгъыгъэр Ленинград сызэкIом. КIымэфэ палътэуи сиIагъэп, сырынэсынэу ары ныIэп гъогупкIэу сIыгъыгъэр… Ленинград университетым сычIэмыхьан сыфитыгъэп – ар унашъоу зыфэзгъэуцужьыгъагъ. Къиныгъэ… Ау сыкъызхэкIыгъэхэр, сянэ янэ — Къанэкъо лIэкъолъэшмэ ащыщыгъ — зэрапхъожьыгъагъэх… Бэмэ ар къащышIыгъ, зыпари згъэмысэрэп – джащ фэдэ лъэхъаныгъ. Сикъэралыгъо, силъэпкъ сафэраз! Сабгынагъэп, кIуачIэ къызхэзгъотэжьыгъ, зыфэзгъэуцужьыгъэ пшъэрылъыр згъэцэкIагъэ.
Лъыр бжиблэу мао – адыгэ гущыIэжъым къыхэнагъ. Лъапсэм ыкIуачIэ бгъэгъощэн плъэкIыщтэп. Ары Бэчыжъ Лейлэ лъэпкъым ихахъо фэлэжьэщт гъогум зыкIытехьагъэр, сыд къин ылъэгъугъэми зыкIытемыкIыгъэр.
— А синэнэжъ къэсэшIэжьы… Сшыпхъу шIохъыбэеу, сэ сышIомэшIо ехьыжьагъэу «мыбы цIыху къыхэкIыну!» сэщ пае ыIощтыгъэ. Сшыпхъу гущи игъонэмыс хъугъэ… Седжэ зэхъуми ащ фэдэу студентэу тызэдеджэщтыгъэхэмкIэ зэсыугъоилIэщтыгъэх, кIэлэегъаджэмэ къытфаIуатэщтыгъэхэр хэз сымышIэу къафэсIотэжьыщтыгъ. Сянэ тхьамыкIэм къысфихъыгъэ цы кофтэм университетыр къызэрэсыухыгъэр къэзыушыхьатырэ бгъэхалъхьэр къыхаслъхьэти, сыхэтыщтыгъ. ЗымышIэрэмэ гъэдэхэн брошкэу къашIошIыщтыгъ, ау сэркIэ мэхьанэ иIагъ, сызэреджагъэм, университет къызэрэсыухыгъэм (институтмэ ащ фэдэ бгъэхалъхьэ яIагъэп) ишыхьатыгъ.
Лейлэ сызIэпищагъэу седэIущтыгъ. ИщыIэныгъэ гъогу сынэгу къыкIигъэуцуагъ, икъэIотакIэ сшIогъэшIэгъонэу, сыгу фэбагъэу филъым зыкъызэриIэтырэр нахь зыдэсшIэжьэу. Ыныбжь емылъытыгъэу ар лъэшэу зыпылъыжь, шIыкIашIу, зыдэшъхьахыжьырэп, ныбжьыкIабэмэ щысэтехыпIэ афэхъун ылъэкIыщт.
— Тхьэм уенэкъокъунэу щытэп! Бзылъфыгъэм идэхагъэ изытет лые рихьылIэнэу къезгъэкIурэп. Литературнэ зэфэсхэм сахэлажьэу Кайсын Кулиевым сызыIукIэкIэ, «Кнагиня!!!» (княгиня — Т.З.) — ыIоти, IаплI къысищэкIыщтыгъ. (Лейлэ мэщхы.) Бэчыжъ Лейлэ КъТРК-у «Адыгеим» ипроект зэфэшъхьафхэм ахэлэжьэнэу хъугъэ. 2004-рэ илъэсым къэтын зэкIэлъыкIохэу «Сэтэнай» зыфиIоу Кавказым ибзылъфыгъэ гъэсагъэхэм афэгъэхьыгъагъэм къырагъэблэгъагъ, 2014-рэ илъэсым документальнэ-этнографическэ телепроектэу «Джэныкъом» щыщ фильмэу «Джэныкъом иухъумакIу» зыцIэу адыгэ бзылъфыгъэм шэн-хабзэу унагъом щызэрихьэрэм фэгъэхьыгъагъэми хэлэжьагъ. Ахэр коммуникациехэмкIэ ыкIи хэутынымкIэ федеральнэ агентствэм къытыгъэ мылъкумкIэ (грант къыдэхын шIыкIэм тетэу) техыгъагъэх, Урысыем и ГОСФИЛЬМФОНД ихъарзынэщ хэхьагъэх. Адыгэ телевидением ихъарзынэщи къыхэнагъ. Лъэпкъ джэныкъом иухъумакIоу Бэчыжъ Лейлэ ащ къэс тиIофышIэ купхэм ежь ыIэшъхьитIукIэ ышIыгъэ щыпс-пIастэмкIэ къапэгъокIыщтыгъ.
— Адыгэр зэзыпхырэр щыпс-пIастэр ары. Мы гъомылапхъэр сшIы хъумэ силэжьыгъэп сызэгупшысэрэр, адыгэм игъашIэ къырыкIуагъэмрэ къырыкIощтымрэ. Мы пIастэри дгъэкIодыжьы хъущтэп. Саусэрыкъо игъомылагъ, Нарт эпосым къыхэнагъ щыпс-пIастэр. Ары адыгэр зыкIэдахэр, ынэхэри, ышъхьаци, ынапцэхэри. Пушкинымрэ Лермонтовымрэ кавказ цIыф лъэпкъхэм ядэхагъэ, тихабзэхэр зэрэгъэшIэгъонхэр къатхыхьэзэ, цIыфхэм нэмыкI Кавказыр зэрэщыIэр арагъэшIагъ. Осетинхэр, тюрк лъэпкъхэр, щэрджэсхэр, нэмыкIхэр – тизэфыщытыкIэхэр лIэшIэгъухэм къакIоцI псыхьагъэ хъугъэх. Анахь мэхьанэ непэ зиIэр ищыкIагъэмэ тIэ зэфэтщэин зэрэтлъэкIыщтыр ары. Дунаим, тикъэралыгъо мамырныгъэ арылъыныр — ары анахь шъхьаIэр, ары тызфэбэнэнэу, ары къэтыухъумэнэу щытыр. НыбжьыкIэхэми неущ аныбжь зэрэхэхъощтыр зыдашIэжьын фае. Непэ нахьыжъхэм зэрафыщытын фаем ерэгупшысэх. Апхъырэр къалэжьыщт. Тэ, адыгэхэмкIэ, тилъэпкъ тарихъи, тикультури, тихабзи лъагэу тIыгъынхэ фае, тыкъызхэкIыгъэр, тызщыщыр хэти щымыгъупшэнэу, дунаими щашIэнэу!
Тэу Замир. Адыгэ Республикэм изаслуженнэ журналист.