«Моу сымышъхьахынэуи, нан…»
Шъэожъые гушIубзыу цIыкIоу илъэси 5 – 6 зыныбжьым ябынхэр Шамик зэреджэхэрэр. ЫцIэ шъыпкъэр Щамил. Сабый пстэумэ зэряшэнэу, зэкIэ ышIэмэ шIоигъу, упчIэрый. Нэф къызышъэу чэщ зыхъурэм нэскIэ унэм исхэм упчIэ зэпымыужьыр аретэкъулIэ. АщкIэ анахь «тхъэжьыхэрэр» янэжърэ ятэжърэ, хъупхъэ дэдэр инэнэжъ.
Зы мэфэ уае горэм Шамикрэ инанэрэ унэм зэдисынхэу хъугъэ. Джэгуни, щхыни, пкIэни, лъэни, шхэни къытенагъэп. Къещхыми, бэдзэогъу гопэгъу фэбэшхуагъ. Шамики тIэкIыхьэгъэ цIыкIути, ыпшъэ илъ тхылъ тхыгъэр ежь-ежьырэу ынэ къыпэшIофагъ:
— Нан. Нан, сыд пIуагъа мы спшъэ илъыр, къысэIожьи зэ? — Ишъыпкъэ дэдэу янэжъ елъэIу. Къом ыкъо цIыкIоу зыпишIын щымыIэм къыIугушIозэ ныжъым къыреIо:
— А Шамик, мыр КъурIан тхылъ лъапI, джэгуалъэп, бгъэчэрэгъуи хъущтэп, умыщынэным пае къыпфязгъэтхыгъ.
— Ара, нан, дэгъуба адэ, сыщынэнэп, — анахь иным фэдэу ыIэ цIыкIухэр ыпчанэ ригъэуцуагъэу щыт. ТакъикъкIэ, зыгорэ ыгу къызэрэкIыгъэр мыгъуащэу, инанэ къечъалIи IаплI къырищэкIыгъэу къыреIо:
— Нан, моу ащыгъум джыри мыщ фэдэ сымышъхьахынэу къысфягъэтхыба.., — зэхихыгъэм нэнэжъыр къыщигъэутагъ.