Адыгэ Республикэм иеджэкIо чанхэм яеджэн готэу нэмыкI творческэ IэпэIэсэныгъэхэми ягуапэу зафагъасэ.

КIэлэцIыкIум идунэелъэгъукIэ иIэпэщысэхэм къыраIотыкIы. ЯкIас зыфэдэр къэIотэгъое щы­Iэныгъэшхор зэрагъэшIэныр. Сабыир зытегъэпсыхьагъэм удеIэзэ фапщэмэ, къыкIэкIощтыр макIэп. КIэлэцIыкIухэм алъэ­гъуи, зэхахи псынкIэу агу пытэу раубытэ. АшIоигъоу зэралъэкIэу сурэт ашIыми, шъэн-хъэныр якIасэми, дышъэидэр лъэшэу агу рехьыми, пхъэм, пластилиным, тхылъыпIэм пкъыгъо горэ­хэр ахашIыкIхэми, аIэкIэууIае хъущтэп творчествэр, гу лъамытахэу ар къадэхъу мэхъу. Аузэ, искусствэр лъэныкъо пчъагъэкIэ аIэ къырагъахьэ, ащкIэ амалышIух искусствэхэмкIэ республикэ кIэлэцIыкIу еджа­пIэу Мыекъуапэ дэтыр, Адыгеим ирайон пэпчъ ащызэхэщэгъэ искусствэхэмкIэ кIэ­лэцIыкIу еджапIэхэр. КIэлэегъэ­джэ хъупхъэхэр ахэм адэлажьэх. ИцIыкIугъом къызди­штэрэ шэным еджакIомкIэ мэхьанэшхо иI. СурэтшIыныр бэмэ якIас ыкIи лъагъо афэхъу. Ау кIэлэеджакIом мы Iофышхор изакъоу зэшIуихын ылъэкIыщтэп, джащ пае Iофым хэшIыкI фызиIэ кIэлэегъаджэр, сэнаущыгъэу са­быим хэлъыр кIигъэтхъэу, сыдигъуи IэпыIэгъу фэхъун фаери.

Адыгеим исурэтышI цIыкIухэр бэ мэхъух. Ахэм Адыгэ Респуб­ликэм идэхэгъэ-кIэрэкIагъи, Мые­къуапэ икъэбзэгъэ-зэкIужьи, тарихъ хъугъэ-шIагъэхэри, пшы­сэхэри, цIыфым илъэпIагъи, мамырныгъэм ыуаси ясурэтхэм къащагъэлъагъо, адыгэ культурэр икъоу ашIэ. Сабыйхэм творческэ лъапсэ адзынымкIэ мэхьанэшхо зиIэр хыегъэ-гуетыныгъэр арэу зэрэщытыр хигъэунэфыкIызэ академическэ IэпэIэсагъэр зыIэкIэлъыгъэ су­рэ­тышI инэу Пабло Пикассо ытхыгъ: «Мне понадобится вся жизнь, чтобы научиться рисовать так, как рисует ребенок». Чъыг дэчъ цIыкIум фэдэу, сабый сэнаущыгъэм зызэрэрищырэр ащкIэ кIигъэтхъыгъ.

Адыгеим исурэтышI цIыкIухэм творчествэ гъэхъагъэхэр ашIынхэмкIэ анахьэу зишIуагъэ къа­кIохэрэр республикэ зэнэкъокъу- къэгъэлъэгъонэу зэфэшъхьаф­хэу ахэм афызэхащэхэрэр ары. Те­мэ зэфэшъхьафхэу мыхэр гощыгъэх: гущыIэм пае, сурэтшI­нымкIэ ыкIи декоративнэ-прикладной искусствэмкIэ «Связь времен» («Уахътэхэм язэпхыныгъ»).

СурэтышI цIыкIухэм яреспуб­ликэ зэнэкъокъоу «Память по­колений» («ЛIэужхэм яшIэжь»).

КIэлэцIыкIу ыкIи Iэтахъохэм апае «Прикладных рук мастер» зыфиIорэр;

«Золотая нить Сатаней» («Сэ­тэнае идышъэ Iудан») —дышъэидэр ылъапс ыкIи зэнэкъо­къоу «Рисую свою солнечную Адыгею» («Сурэт сэшIы си Адыгей тыгъэпс») афызэхащэх. КIэлэеджакIохэр ахэм ахэла­жьэх, чIыпIэхэр къащыдахых. Мыщ фэдэ мэфэкI-зэнэкъокъу­хэм яшIуагъэкIэ ягулъытэ къэущы, ягупшысэ нахь къэнафэ. Адыгеим цIыф лъэпкъ зэфэ­шъхьа­фыбэ зэрэщызэдэпсэурэр, ахэм абзэ, яшэн-хабзэхэр, зе­кIокIэ-шIыкIэхэр мэхьанэ зиIэхэу зэрэщытхэр къагурыIоу, мы лъэныкъохэмкIэ сурэтхэр ашIых. Зэкъошныгъэм, зэгурыIоныгъэм мамыр щыIакIэр къызэрагъэгоIурэм, культурэ зэфэшъхьаф­хэр зэрэзэгурыIохэрэм уасэ аратэу Iоф ашIэ кIэлэцIыкIухэм. УичIыгу шIу плъэгъуныр, на­хьыжъ-нахьыкIэ зэфыщытыкIэ­хэр лъэужыкIэм къагурыIо мэ­хъу, сурэтхэми сюжет шъхьаIэу апхыращыхэрэр мыхэр ары.

АфэтэIо Адыгеим икIэлэ­цIыкIу сэнаущхэм якIэсэ искусствэм лъэгъо дахэ щыпхыращынэу, искусствэм ыкIи творчествэм ядунэе гъэшIэ­- гъон чIыпIэ дахэ щыряIэнэу.

МэфэкI къэгъэлъэгъон зэфэшъхьафхэм пэрытныгъэр къащыдэзыхыгъэм ясурэтшIыгъэхэм ащыщхэр: Лавриненко Анна ышIыгъэу «Адыгский меловой круг», Лучкина Елизавета

– «Цветущий май 1945» ыкIи дышъэидэкIэ БрантIэ Миланэ ышIыгъэ паннор а 1-рэ шъуашэр зиIэ дипломым илауреатых.

«Iэпшъэхъур ыкIи тхьакIумалъэхэр ыблагъэх Дыхъу Альбинэ, я III-рэ шъуашэр зиIэ дипломыр къыфагъэшъошагъ.

Мамырыкъо Нуриет.