Askeri vazifeleri yerine getirmek kolay değil, aynı zamanda tehlikeli de. Bu görevi üstlenen delikanlılar hem saygıyı hem de övgüyü hak ediyor. Yiğitane bir şekilde ülkemizi koruyanlardan birisi de L. Zavur. Moskova bölgesinden gönüllülerle birlikte imzaladığı sözleşme çerçevesinde altı ay kadar özel askeri operasyona katıldı.

Askeri görevlerini yiğitçe yerine getirdiği, ülkesini samimi bir şekilde koruduğu için Lugansk halk cumhuriyeti başkanı L.İ. Paseçnikin yayınladığı kararname ile ‘cesaret’ madalyası ayrıca Lugansk ve Doneks cumhuriyetlerinin, Bahmutun özgürlüğe kavuşmasına katkılarından dolayı çeşitli madalyalar kazandı.

Zavur — Her zaman silahlı kuvvetlerde görev almaya insanlar değer veriyordu. Bunun her bir erkeğin üzerine vazife olduğunu düşünüyorum. Durumun kolay olmadığını, büyük bir sorumluluk üstleneceğimi bile bile bu adımı attım. Askeri-vatanseverlik kökenli yetişririlmemimin bunun köklerinde yattığını düşünüyorum, — dedi.

Zavurun bize aktardığına göre, 2004 — 2006 yılları arasında Nijnıy Novgorod’da askerliğini yaptı. Ardından orduda kalma kararını aldığını annesine ilettiyse de annesi razı gelmedi. Kardeşi ile birlikte Moskova bölgesindelerken gönüllülerin toplandığını duyunca kendi isteği ile sözleşme imzalayarak 19 aralık 2022 tarihinde özel askeri operasyona katıldı.

Zavur; — Askerlik yapmış olmanın faydasını gördüm, askeri konulardan uzak değildim. Herkes huzur-barış içerisinde olmak istiyor ben de bu ortamın korunması-sağlanması için gönüllü olarak özel askeri operasyona katıldım, — dedi.

Annesi Asye — Zavur çocukluğundan itibaren askerliğe ilgi duyuyordu. Ukraynada yürütülen özel askeri operasyona katılmadan önce bana haber vernmeden kızkardeşini arayarak gitmek istediğini söyleyip bana belli etmeden fikrimi öğrenmesini istemiş. Ama benim elimden ne gelir ki?! Daha önce de orduda kalmak istiyorum dediğinde ben kabul ememiştim, şimdi de yürekten gitmek istediğini, gitmeden durmayacağını fark ettim. Orada kaldığı altı ay boyunca ben de ateşler içindeydim. Özel askeri operasyona katılanlarla devlet özel olarak ilgileniyor. Başladığından beri çocuklarımız övülesi bir şekilde yetilerini de geliştirmiş olarak görevlerini yerine getiriyor. Ülke çağırdı - onlar da gittiler.

Seferberlikle gidenler kendi istedikleri zaman değil serbest bırakıldıklarında geri dönebiliyorlar.  Gönüllü olarak sözleşme imzalayanlar ise sözleşmelerinin süresi bitttiğinde isterlerse geri dönebiliyorlar.

Zavur — Moskova bölgesinden bizleri Luganska götürdüler. Orada 3-4 hafta kadar hazırlandık, daha sonra başka bölgelerde de görev aldım. O zamanlar gönüllüler altı aylık sözleşme yapabiliyordu. Şimdi Allahın izniyle Adıgeyden bir yıllık sözleşme yapmak istiyorum, özel askeri operasyon bölgesinde askerliğime devam edeceğim. Bu günlerde gereken evrakları hazırlamakla meşgulüm. Daha önce çerkes çocuklarla birlikteydim ama şimdi onlardan haberdar değilim. Bu yüzden geri dönmek istiyorum, insanlara acıyorum, gücüm yerinde, yardım etme imkanına sahibim, — dedi.

— Size verdikleri giyecekler yetiyormuydu? Çokca yardım malzemesi ulaştırdılar mı?

 — Her zaman yiyeceğimiz  de, giyeceğimiz de, gerekeli ilaçlar da, silahımız da vardı, bize hiç bir şey satın aldırtmadılar. Acıktığımızda ne istiyorsak onu yedik. Posta ve gıda nakliyesi daima ardımızdan geliyordu. Allah bu yardımları toplayan bizlere ulaştıran herkesten razı olsun. Bu yardımlar-destekler sayesinde her zaman tıbbi malzemeleri, gıda maddelerini, sıcak tutan giysileri, ayakkabıları bulabiliyorduk. Allah bize destek olanlara misliyle karşılığını versin, — dedi.

Zavur — Adıgey Başkanı Kumpıl Murata da buradan teşekkür etmek istiyorum, elinden geldiği oranda bizi destekliyor. Lugansktaki hastahanede yatarken (dört yerinden yaralandı)  gönüllülerin çeşitli kentlerden gönderilen yardım malzemelerini getirdiklerini görünce aralarında Adıgeyden gönderilenlerini de fark etttim, çok mutlu oldum, bizi unutmayışları böylesine destek oluşları bana güç kattı. O zaman oradakiler de benim çerkes olduğumu Adıgeyden gelmiş olduğumu öğrendiler, bu paha biçilmez bir histi.

Zavurun annesi —  beni on gün kadar aramadığı zaman da çıktı. Bahçe kapısı önündeki bankta oturarak, bilmediğim bir numara aradığında korkarak telefonu açıyordum. Kötü haber verecekler diye çekiniyordum, bilmediğim bir araç yoldan geçerken korkuyordum. Çocuğumun yiğitlik göstererek kahramanca görevini yerine getirerek kurban bayramında, 28 haziranda geri dönmesi ile onur duydum. Kazandığı madalyalarla tüm sülalemiz onur duydu. Sağlıklı eli ayağı tutar bir vaziyette geri döndüğü için şükür diyorum, Allaha şükür. Evladının sağ-salim bahçeden içeriye girmesi kadar güzel bir şey yok. Bizim için kaygılanan herkese ‘teşşekkür’ ediyorum. Yiğit yürekli, askerliğe meyilli olarak yetişti. Her zaman birilerine yardım ertmeğe uğraşır, merhametli birisiydi. Herkesin üzerine eğilir. Ağabeyim Almanyada askerlik yapmıştı, geri döndüğünde getirdiği formaları uzun süre giydi.  Zavur düztaban olduğu için aslında askere alınmayacaktı, ama O, ‘yaşıtlarım askere giderken ben evdemi oturacağım’ dedi. Askerlik şubesine gidip hiç bir sorunu olmadığına onları ikna ederek askere gitti. Komutanı askerde kalmasını istediklerini bildirerek defalarca aramıştı. O zaman babası hastaydı, bu yüzden askerde kalmasını istememiştik.

Zavurun ablası Emme; — Askerden gelene dek çok kaygılandık, yolunu çok gözledik. Her akşam haberleri izliyorduk. Orada olan herşeyi bizlere göstermiyorlar, bu yüzden bize bu çok zor geliyordu. Sağ-salim geri dönünce çok sevindik. Kardeşimle çok gurur duyuyorum, Allah’a şükürler olsun.

Zavur; —En önemlisi devletini sevmen, O’nun çıkarlarını korumak için çabalamaktır. Tüm askerlerimiz kararlı bir şekilde görevlerini yerine getiriyor. Askerler zaferi kazanana dek ilerlememiz gerektiğinin bilincindeler. Tek bir çıkış yolu var — Zafer! O’nu yakın bir zamanda elde edeceğimize de eminiz, işimiz zorsa da ülkemiz için, halkımız için bu gerekli.

Barışı-huzuru kazanmak için mücadele eden askerlerimizin zaferi elde etmiş bir şekilde bir an evvel geri dönmeleri temennisinde bulunuyoruz!

ÇARE Fatim.

Fotoğraflar: Yazara ait.