«Тиныбджэгъухэм тихьакIэщ тыкъяджэн Тыгу зэIухыгъэу тапэгъокIын. ЗэкIэми ашIэ ти Адыгей, ХьакIэр щалъытэу шIу зэрэщалъэгъурэр…»

ТикIэлэцIыкIу IыгъыпIэу N 39-м (зипсауныгъэ амалхэр зэщыкъогъэ сабыйхэр щаIыгъых) ипчъэхэр хьакIэхэм къафызэIуихыгъ ыкIи мэфэкIэу «Наурызым» пэгъокIыгъэх. Зэхащэгъэ Iофтхьабзэм мурад шъхьаIэу иIагъэр адыгэ лъэпкъым ишэн-хэбзэ зэхэтыкIэхэм кIэлэцIыкIухэр нэIуасэ афэшIыгъэнхэр, ахэм лъытэныгъэ афашIэу пIугъэнхэр.

Гъэрэ кIырэ зыщызэхэкIэу — ИлъэсыкIэр къихьагъэу адыгэмэ залъытыщтыгъэ мафэр зэрэхагъэунэфыкIыщтыгъэр мэфэкIым къыщагъэлъэгъуагъ. Мы мафэм чIыгум псэр къыхахьэщтыгъ, гъатхэр кIымафэм текIоти, ычIыпIэ ыубытыщтыгъ, ащ лъыпытэу щыIэныгъакIэр къежьэщтыгъ.

НыбжьыкIэ цIыкIухэм якъэгъэлъэгъон аублагъ. КIалэр «шым тесэу» къекIокIызэ ИлъэсыкIэр къызэрихьагъэмкIэ макъэ аригъэIущтыгъ, «Чъыг уджым» къыригъэблагъэщтыгъэх. ИлъэсыкIэу къихьагъэр гъэбэжъу хъуным, лэжьыгъэ бэгъуагъэ къахьыжьыным зэрэкIэлъэIущтыгъэхэр къизыIотыкIырэ усэхэм адыгабзэкIэ кIэлэцIыкIухэр къеджагъэх. Пшъэшъэжъыехэм адыгэ къашъохэр къашIыгъэх. Нэужым зэкIэми орэдэу «Шъукъеблагъ» зыфиIорэр къызэдаIуагъ. Къеблэгъэгъэ хьакIэхэм IэшIу-IушIухэр ыкIи гущыIэ фабэхэр ныбжьыкIэ цIыкIухэм апагъохыгъэх.

Сыд фэдэрэ мэфэкIи чэф зыхэлъ джэгукIэхэр хэтых. Мы мафэм адыгэ лъэпкъ джэгукIэ гъэшIэгъонхэм кIэлэцIыкIухэр ахэлэжьэнхэ амал яIагъ: «Щэламэм гошхыкI», «Шъор къаIэкIэх», «Шыухэр».

МэфэкIым икIэух нахьыжъхэм ялIыкIоу къеблэгъэгъэ ХьакIэцIыкIу Ибрахьимэ сабыйхэм шIуфэс рахыгъ. Ащ ИлъэсыкIэ мэфэкIымкIэ хъохъухэр къафиIуагъэх. «Чъыг уджым» кIэпсэжъыехэр зыпашIэм, орэдэу «ИлъэсыкIэр» кIэлэцIыкIухэм къаIуагъ. Ар зытхыгъэр музыкэр языгъэхьырэ Дэхъужь Марин.

МэфэкIыр «УджхъураекIэ» тыухыгъ.

Наталия ОРЛЕНКЕР. КIэлэегъэджэ-логопед.