Top.Mail.Ru

«Biz değilsek kim?»

Image description

Ukraynada gerçekleştirilmekte olan Özel askeri operasyonun başlaması üzerinden neredeyse bir yıl geçti. Operasyona başlangıcından itibaren Adıgeyden 2,5 bin kişi katıldı. Onlardan birisi olan, operasyona gönüllü giden Anatolıy Marar’a dün AC Askerlik şubesinde Kahramanlık Nişanı verildi.

Askerimizi gazeteye davet ederek kendisi ile sohbet ettik.

— Anatolıy seni daha iyi tanımamız için, yaşamın, askerlik kurumu ile ilişkin hakkında bilgi verebilirmisin?

— Krasnodar Krayı Kırımsk beldesindenim. Annem-babam kardeşlerim orada yaşıyor.  1990 yılında askerlik çağrısı almıştım. İlk önce Kazakistanda eğitim merkezinde bulundum, ardından Almanyada bulunan Sovyet ordusu birliklerinde görev aldım. Burada ilk anlaşmamı imzaladım. Almanyadan askerlerimiz geri çekildikrten sonra 1994 yılında askeriyeden ayrıldım.

Daha sonra Mıyekuapeli bir genç kız olan Natalya ile tanıştım, evlendik, burada yaşamaya başladık. Yeniden askeriye girme kararı alıp sözleşme imzaladım. Yıllar içerisinde Çeçenistan, Abhazya, Gürcüstan, Güney Osetya gibi bölgelerde görev aldım. 2017 yılında yaşım dolduğundan emekli oldum. Toplamda yaşamımın 25 yılını askeriyede geçirdim.

— Bildiğim kadarıyla sen gönüllü olarak Özel Askeri Operasyona katıldın. Böylesi kolay olmayan bir kararı alma sürecin nasıldı?

— Ukrayanaya özel askeri operasyonun başlatılması ardından, televizyondan, basından devamlı haberleri izliyordum, burada olan biten hakkında bilgi almaya çalışıyordum. Genç delikanlıların orada bulunması, canlarını vermeleri gözler önündeydi. O zaman şöyle düşündüm: «Onlar savaşıyorlar, canlarını veriyorlar, neden bizim gibi olgun yaşta, daha önce bir şeyler görmüş olan, askerlik hakkında tecrübeli olanlar onlara destek olmasın?».Ülkemizi korumak her birimizin vazifesi, biz değilsek kim?  Çok vakit geçirmeden özel askeri operasyona katılma kararı aldım.

— Bu davranışını yakınların nasıl karşıladı, seni desteklediler mi?

— Bu adımı atmamam için eşim de yakınlarım da çok uğraştı. Onların kaygılarını da anlıyorum. Ama bizim ailemizin askeri bir yönü var. Üç erkek kardeşim de çeşitli yıllarda Ukraynada askeri görev aldılar, gösterdikleri yiğitlikler sebebiyle devlet nişanları aldılar (bunlardan bahsetmek istemiyorlar). Büyük oğlum Arkadıy yaşadığı Naberejnıye Çelnı’de kısmi seferberlikle seferber edildi, Ukraynadaki özel askeri operasyonda, keşif birliğinde görev aldı. Ben de çok düşünmeden kararımı uygulamaya geçtim. İlk önce Rostov-na-Don’da bulunan Kazak kampında ön eğitim aldım, birliğin ihtiyacı olan silahları verdiklerinde Ukraynada görevimizi yerine getirmeye başladık. Ziyadesiyle bulunduğum bölge ise Zaporoj.

— Anatolıy yukarıda söylediğin gibi çeşitli askeri operasyonlara katıldın. Onları, bu gün Ukraynada yürütülen operasyonla karşılaştırdığında neler söylemek istiyorsun?

— Bu gün Ukraynada olanların sertliğini-şiddetini daha önceki ‘sıcak nokta’larla karşılaştırmak olmaz, bundan çok uzak. Askeriye anlamında, teknoloji çok ilerledi. Karşımızdaki neonaziler pek çok ülkenin desteğini alıyor, onlara uzay teknolojilerinde kullanılan çeşitli aletler temin ediliyor. Bunların sayesinde bizim yer yüzünde yaptıklarımızı onlar  gökyüzünden görüyorlar. Bu yüzden geceleri vasıtaların tüm ışıklarını söndürerek kullanıyoruz. Aracın beş-  on metre önünden giden askerin gölgesinde ilerliyoruz.

— Kahramanlık Nişanı kazanmana sebep olan şeyleri bize anlatabilirmisin.

— Bu değerli nişanı ben yalnız başıma kazanmış değilim, bunu benim de içinde bulunduğum ‘Bars 8’ birliğindeki tüm arkadaşların kazandığını düşünüyorum. Her türlü askeri hareket-çatışmada önemli olan askerler arasındaki birlik-dirlik, zamanında birbirlerine destek vermeleridir. Bir gün grubumuza deniz piyadeleri ile birlkte keşife çıkmamız emri verildi. Köy yakınlarında düşmanın konuçlandığı noktaları tesbit etmemiz gerekiyordu. İki araç peş peşe yola çıktık. Benim şoförlüğünü yaptığım araç, önümdekinin 50 metre kadar arkasındaydı, ilerlerken öndeki araç mayınla patladı. Araçtakilerden bazıları canlarını verdi, ağır yaralı ,iki asker ve komutanımızı deniz piyade karargahına aracımla götürdüm. Yol boyunca düşman ateşi altında çıplak araziyi zorla geçtik.

— Başka madalyaların da var mı?

— Ben devlet nişanları edinmek para kazanmak için gitmedim. Daha önce de söylediğim gibi genç askerelerin yanında olmak onlara  destek olmak için gittim. Böyle olmasına rağmen 25 yıllık askeri hayatımda RF Savunma baknalığı tarafından çeşitli değerli madalyalar-nişanlar kazandım. Bunlar arasında daha önceleri en çok değer verdiğim Çeçenistandaki çatışmalara katıldığım için verilen Suvorov madalyasıydı şimdi ise daha değerlisi olan Kahramanlık Nişanı kazandım.

— Anatolıy Ukrayna yürütülmekte olan özel Askeri operasyona katılacak olnalara neler söylemek istiyorsun?

— Gitmek isteyen, yeni gidenlere söylemek istediğim tek bir şey var; — Hiç bir şeyden korkmayın ve erkeklik gösterin. Doğru, zor gelecek, çok zorluğun altından kalkmanız gerekecek. Bunun için sabırlı, metanetli, asker ruhuna sahip olmanız gerekir.

P.S. 50 yaşını aşkın Anatolıy Marar şimdi, ailesinin yanında sağlığını pekiştirmekle meşgul. Daha sonra yine Özel Askeri operasyona katılma niyetinde.

AŞIN Susan.

Fotoğraflar: A. Lawtenşleger.

Çeviri; AÇUMIJ Hilmi