А хьэлъэкъое бжыхьэпэ пчэдыжьыр непи сынэгу зэрэкIэт. Дунаир тыгъэпсышхо, сикъоджэ кIасэ иорэд мэкъамэхэр жъынчэу къыщэтэмамэх. ЕджапIэр пIонышъ, шIыгъакIэ, тIоу зэтет, тегъэпсыхьагъэу кIэрэкIэ дэд. КIэрэкIэ шъыпкъэкIэ уемыщэч, Теуцожь Цыгъо зэритхыщтыгъэу, «ишъхьаныгъупчъэхэр лъагэу Iэтыгъэх». Марышъ, зи арыхэп къафэнэжьыгъэр, ипчъэхэми зыкъызэIуаубгъукIыщт.
Мыпчэдыжьым еджэныр езыгъэжьэжьхэрэм, анахьэу еджапIэм пэхьэрэ кIэлэцIыкIухэм, ныхэм, тыхэм — зэкIэмэ ягушIогъошху. Хьау, сазэрэхаплъэрэмкIэ, еджапIэр зищыпакIохэм тIэкIу запIытIыIо, умышIэрэмэ кIыбырылъ портфельхэр къяхьылъэкIырэм фэдэу, хьау, хьэкIэшхоу къафэкIуагъэмэ ащэукIытэх пIонэу.
Сэри «апэрэхэм» сахэт, зимышIэжьэу сыгу мэлъэпэрапэ, гушIом сызэредзэжьы. «Мощ фэдэ еджэпIэ шIагъор уичылэ дэтыщтмэ!..» — сихъуапсэ сыбгъэгу къыдэджыкIыгъ. Ардэдэми лIэшIэгъуныкъом ехъукIэ узэкIэбэжьмэ, апэм чыиф игъэ лъхъэнчэ цIыкIоу апэрэ хьарыфхэр зыщысагъэшIэгъагъэр, нэужым мэщыт кIэныжьэу еджэныр къызщысыухыгъагъэр мо чырбыщ шъоIу дэхэшхом чыжьэкIэ къыпкъырыплъыгъэх. Нэфыпсыгъэх зышIопагэхэу, моу зышIошIыжьхэу.
А бжыхьэпэ мэфэ шIагъом лентэ плъыжьыр зэпиупкIи, ТхьакIущынэ Аслъан шIэны-гъэм игъогукIэ хьэлъэкъуаемэ къафызэIуихыгъ. Мы сыхьатыпэхэм хьакIэу къэкIуагъи, нэмыкIэу къеолIагъи, чылэм щыщ нэжъ-Iужъ гъэшIуагъи ажэ дэфэжьыгъэп: гущыIэ дахэу, «тхьауегъэпсэу» хъохъоу, къабыл, гукъинэжь хъунэу хъугъэ-шIагъэм къыраIолIагъэр бэ дэд.
Сэри чылэм сыщыщба, нэужым екIурабгъо такъикъ горэм, сыфэразэу хьэкIэшхом пытэу-пытэу ыIапэ сыубытызэ, сишъыпкъи сисэмэркъэуи зэхэтэу — Аслъанрэ сэрырэ ныбджэгъуныгъэ-гуфэбэныгъэр тазыфагу зызэфыдэлъыр лIэшIэгъуныкъом иIэгъо-блэгъугъэщт — зэкIэми зэхахэу къэсIуагъ: «Аслан Китович, а еджапIэм иухыжьын о къызэрэптефэжьыщтым сенэгуегъагъ!» Зытетыр пIощтмэ, псэолъакIэм ишIын рагъэжьагъэу, хагъэкIыгъэ шIагъо щымыIэу охътэ шIукIае тешIэжьыгъагъ.
Мы пстэури сыгу къэзгъэкIыжьыгъэр Адыгеим и ЛIышъхьэу ТхьакIущынэ Аслъан орденэу «За заслуги перед Отечеством» зыфиIоу я III-рэ степень зиIэр къыфагъэшъошагъ» зышъхьэу мы блэкIыгъэ гъубджым «Адыгэ макъэм» къыхиутыгъэ статьяр ары. Сатырищ ащ къыхэсхыщт: «IофшIэнымкIэ гъэхъагъэу ышIыгъэхэм ыкIи илъэсыбэ хъугъэу гуетыныгъэ фыриIэу Iоф зэришIэрэм апай…» Ар шъыпкъэм ишъыпкъэжь. ПыкIыгъэ лIэшIэгъум ия 60-рэ илъэсхэм Мыекъопэ къэлэ ПТУ-у N17-м лэжьэкIо лъагъор Аслъан къызэрэщыригъэжьэгъагъэм сэри шыхьат сыфэхъун слъэкIыщт.
IофтхьэбзэшIу тхьапш зэшIохыгъэ хъугъэу зигугъу къэпшIын плъэкIыщтыр: тисымэджэщхэр, поликлиникэхэр гур ачIэIухьэу гъэкIэжьыгъэх, республикэ стадионыр умышIэжьынэу зэтегъэпсыхьагъэ… Гъогухэр, тротуархэр асфальткIэ апкIэх…
Арышъ, сэркIэ зыфэдэ къэмыхъугъэ къэбар гушIогъошху!
Сэ симызэкъонэу къысшIошIы. Аужырэ илъэсхэм хэпшIыкIэу республикэм икъалэхэр, район гупчэхэр, анахьэу тикъэлэ шъхьаIэ, кIэракIэу, тегъэпсыхьагъэ мэхъух. Фэшъошэ шъыпкъ ЛэжьэкIошхом Урысые къэралыгъом тын лъапIэу къыфигъэшъошагъэр. Тэ, адыгэ лъэпкъымкIэ, ар текIоныгъэшху, насыпыгъэшху.
ЗыфыраIон лIыгъэ зызэрихьэкIэ, адыгэмэ цIыфым «аферым» раIощтыгъ. АферымитIу зылэжьышъурэм нахь щытхъушхо иIэу лIы щымыIагъэу аIо. СызэрэщыгъуазэмкIэ, Аслъан, аферымитIоп, щэп, плIэп… къэулэжьыгъэр. ТапэкIи гушхуагъэрэ гъэретрэ зэригъотылIэжьэу, хъэлкъым ыкIи лъэпкъым фэлэжьэнэу, ыгукIэ джащ тет зэпытынэу Тхьэшхом сыфелъэIу.
ЦУЕКЪО Юныс.
Народнэ тхакIу.